Είναι κοινώς αποδεκτό πως ένα επάγγελμα, μία ιδιότητα, ή ένας ρόλος καθορίζουν την ταυτότητά μας. Φυσικά, συνήθως υπάρχει ένα πλήθος ρόλων που αναλαμβάνουμε να παίξουμε καθημερινά, όμως επιλέγουμε ως κυρίαρχο εκείνον τον ιδιαίτερο ρόλο που θεωρούμε ότι μας αντιπροσωπεύει ικανοποιητικά και τον προβάλλουμε προς τα έξω. Που ικανοποιεί δηλαδή την επιθυμία του 'εγώ' για αναγνώριση ως κάτι το ξεχωριστό, κάτι το ιδιαίτερο. Σύμφωνα με τη διδασκαλία του Βουδισμού, όλη η ανθρώπινη δυστυχία προέρχεται από τις επιθυμίες και την προσκόλληση. Ας σκεφτούμε με πόσο σθένος υπερασπιζόμαστε την ταυτότητά μας, πόση ενέργεια καταναλώνουμε για τη διατήρηση μιας εικόνας που οι ίδιοι δημιουργήσαμε για τον εαυτό μας. Και πόση θλίψη, θυμό και φόβο επιφέρει η κατάρρευσή της. Δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο ρόλο αυτό καθαυτό. Είναι ξεκάθαρο ότι ο πόνος προκαλείται από την προσκόλλησή μας σ’ αυτόν και από την πεποίθηση ότι η εικόνα είναι αληθινή. Εντούτοις όσο καλλιεργούμε την επίγνωση, όσο εξασκούμασ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου